Logopedie is een paramedisch beroep in de gezondheidszorg en in het onderwijs. Zowel kinderen als volwassenen kunnen bij ons terecht. Gezien het brede werkveld van logopedisten is specialisatie dan ook aangewezen.
Sanne en Selin specialiseren zich in kinderen met spraak-, taal- en leerproblemen. Veroniek specialiseert zich in stemproblemen, neurologische stoornissen en myofunctionele problemen.
Bij fonetische articulatieproblemen zijn er problemen met het motorisch uitspreken van klanken, zoals het zogenaamde ‘lispelen’ bij [s] of onvoldoende trilling bij het vormen van [r]. De klanken worden vervormd.
Bij fonologische articulatieproblemen gaat een kind klanken weglaten, toevoegen, verplaatsen of vervangen. Alle kinderen passen deze vereenvoudigingsprocessen toe wanneer zij leren spreken. Het kan echter gebeuren dat deze processen te lang aanwezig blijven.
Bij sommige kinderen duiken er problemen op tijdens de taalontwikkeling. Het kan gaan om een vertraagd verloop, waarbij therapie ervoor kan zorgen dat een inhaalbeweging gemaakt wordt. Er kan ook sprake zijn van een afwijkend verloop met een onderliggende taalstoornis. Zeker bij jongere kinderen is ouderbegeleiding van cruciaal belang: het leren van taal gebeurt namelijk in de eerste plaats vanuit de interactie met ouders. De ouders worden betrokken om de therapie te ondersteunen en efficiënter te maken.
Bij leerproblemen op het gebied van lezen, spelling en rekenen wordt er in de eerste plaats gekeken naar de leervoorwaarden. Daarna bouwen we in de therapie stap voor stap verder op van waar het leerproces is vastgelopen. Communicatie met de ouders en het schoolteam is essentieel. Bij ernstige en hardnekkige problemen spreken we van leerstoornissen: dyslexie, dysorthografie en dyscalculie.
Deze problemen kunnen het gevolg zijn verkeerd stemgebruik (foutieve stemtechniek) of stemmisbruik (vaak roepen, keelschrapen, kuchen, …). De logopedist bouwt het foutief stemgedrag af en leert het juiste stemgedrag aan. Soms liggen er ook organische afwijkingen, al dan niet veroorzaakt door functionele problemen, aan de basis van stemproblemen.
Na een hersenletsel (bv. na een CVA, tumor, …) of door een aandoening van het zenuwstelsel (bv. de ziekte van Parkinson) kunnen problemen ontstaan met slikken (dysfasie), spreken (dysartrie) of taal (afasie).
Logopedie kan helpen om een orthodontische behandeling te vermijden of te ondersteunen. Het gaat hierbij om het afleren van afwijkende mondgewoonten (duimzuigen, mondademen, …) en het aanleren van een correcte tongpositie bij spreken en slikken.